آيين نامه ايمني افراد داراي اختلال شنوايي در کارگاه‌ها
  • 2535
  • 1390/09/30
[ نسخه چاپی ]

:: آيين نامه ايمني افراد داراي اختلال شنوايي در کارگاه‌ها

شماره :
2535
عنوان :
آيين نامه ايمني افراد داراي اختلال شنوايي در کارگاه‌ها
توضیحات تکمیلی :
كليات: هدف: فراهم آوردن زمينه مناسب و ايمن در محيط کار براي افراد داراي اختلال شنوايي به گونه‌اي که بتوانند متناسب با توانايي خود به انجام وظيفه در محيط کار پرداخته و در مواجهه با مسائل مربوط به کار، کسب اطلاعات از محيط و يا در صورت وقوع حوادث رفتاري مناسب بروز دهند. دامنه شمول: مقررات اين آيين‌نامه به استناد ماده 85 قانون کار جمهوري اسلامي ايران تدوين گرديده و براي کليه کارگاه‌ها، کارگران، کارفرمايان و کارآموزان مشمول قانون کار و کليه افرادي که داراي اختلال شنوايي هستند و به هر نحوي با کارگاه‌هاي مربوطه سر و کار دارند لازم‌الاجرا مي‌باشد. فصل اول ـ تعاريف: اختلال شنوايي مشتمل بر: 1ـ کم شنوا: به فردي اطلاق مي‌گردد که به لحاظ آسيبهاي وارده به ساختار شنوايي داراي اختلالشنيداري گرديده به طوري که بدون استفاده از وسايل کمک شنوايي نظير سمعک قادر به برقراري ارتباط کلامي با اطرافيان خود نباشد. 2ـ ناشنوا: به فردي اطلاق مي‌گردد که به لحاظ آسيبهاي وارده به ساختار شنوايي داراي اختلالشنيداري گرديده به طوري که حتي با استفاده از وسايل کمک شنوايي نظير سمعک قادر به برقراري ارتباط کلامي با اطرافيان خود نباشد. وسايل و تجهيزات هشداردهنده: وسايل و تجهيزاتي که توسط آنها از طريق شنوايي و يا ساير حواس، کارگر ناشنوا يا کم شنوا را از موقعيت خاص، شرايط اضطراري و خطرناک به فوريت آگاه نمايد. فصل دوم ـ مقررات: ماده1ـ کليه قوانين جاري که براي حفاظت و ايمني در محيط‌هاي کاري افراد شنوا وجود دارد در مورد افراد داراي اختلال شنوايي نيز لازم الاجرا مي‌باشد. ماده2ـ کارفرما مكلف است به افرادي که با كارگر داراي اختلال شنوايي سر و کار دارند، آموزش‌هاي لازم را جهت برقراري ارتباط و به كارگر داراي اختلال شنوايي آموزش‌هاي ايمني و روش استـفاده از تجهيزات هشداردهـنده ويژه آنان را از طريق مراجع قانوني ارائه نمايد. ماده3ـ لباس کار كارگر داراي اختلال شنوايي بايد بنحوي باشد که کارگر مزبور به راحتي قابل شناسايي باشد . ماده4ـ کارفرما مكلف است تجهيزات حفاظت فردي مناسب و تجهيزات هشداردهنده ويژه كارگر داراي اختلال شنوايي را در اختيار آنان قرار دهد . ماده5 ـ وسايل حفاظت فردي و تجهيزات هشداردهنده ويژه كارگر داراي اختلال شنوايي بايد در هر نوبت قبل از استفاده و بصورت دوره‌اي (مطابق دستورالعمل‌هاي شركت سازنده) کنترل شود. ماده6 ـ کارفرما مكلف است براي کليه وسايل حفاظت فردي و تجهيزات هشداردهنده كارگر داراي اختلال شنوايي پرونده مجزا تشکيل و دستورالعمل‌ها، نتايج سرويس، نگهداري و بازرسي‌هاي فني و ايمني را در آن ثبت نمايد. ماده7ـ استفاده از تجهيزات هشداردهنده توسط كارگر داراي اختلال شنوايي در کارگاه‌ها الزامي است. ماده8 ـ ورود كارگر داراي اختلال شنوايي به بخشهايي از کارگاه که به تجهيزات هشداردهنده مجهز نمي‌باشد ممنوع است. اين مکانها بايد با علائم اخطاري مناسب مشخص گردد. ماده9ـ در تمام مکان هايي که حضور و تردد كارگر داراي اختلال شنوايي ضرورت دارد بايد سيستم‌هاي هشداردهنده و راهنماي خروج اضطراري نوري تعبيه گردد . ماده۱0ـ براي آگاهي كارگر داراي اختلال شنوايي از مخاطرات بايد علائم نوشتاري و بصري در کنار دستگاه‌ها و تجهيزات، نصب‌شده و در حوزه ديد وي با نور مناسب قرار گيرد. ماده11ـ بايد امکان اطلاع‌رساني در تمام کارگاه با استفاده از سيستم‌هاي هشداردهنده مانند سيستم‌هاي ارتعاشي يا بصري براي كارگر داراي اختلال شنوايي وجود داشته باشد. ماده12ـ در مکانهايي از کارگاه که وسايل نقليه عبور و مرور مي‌نمايند به منظور جلوگيري از برخورد كارگر داراي اختلال شنوايي بايد علائم هشداردهنده مناسب نصب گردد. ماده13ـ به کارگيري كارگر داراي اختلال شنوايي با دستگاه‌هايي که علامت خرابي دستگاه صرفاً تغيير صداي آن مي‌باشد ممنوع است. ماده۱4ـ شرايط کار كارگر داراي اختلال شنوايي بايد به گونه‌اي باشد که در صورت بروز هرگونه خطر، کارگر شنوا بتواند كارگر داراي اختلال شنوايي را از وجود خطر آگاه نمايد. ماده15ـ كارگر داراي اختلال شنوايي بايد از نظر حدت بينايي از سلامت کافي برخوردار باشد. ماده16ـ كارگر داراي اختلال شنوايي بايد حداقل داراي سواد خواندن و نوشتن باشد. ماده17ـ كارگر داراي اختلال شنوايي بايد بر اساس ماده 92 قانون کار مورد معايناتشغلي (قبل از استخدام، ادواري و اختصاصي) خصوصاً ارزيابي تخصصي بينايي، شنوايي و تعادلي مطابق دستورالعمل صادره از طرف وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکي و سازمان بهزيستي حوزه توانبخشي قرار گيرد و نتايج در پرونده پزشکي آنان ثبت و نگهداري گردد. ماده18ـ با توجه به شرايط کار كارگر داراي اختلال شنوايي و بمنظور برقراري ارتباط بصري و ديدن چهره ديگران توسط كارگر داراي اختلال شنوايي بايد نور مناسب در محيط کار تامين گردد. ماده19ـ در شرايط قطع برق، براي تامين حداقل نور کافي و راه اندازي تجهيزات هشداردهنده‌اي كه با جريان الكتريكي در محيط کار كارگر داراي اختلال شنوايي كار مي‌كنند تامين امكانات لازم ضروري است. ماده20ـ به کار گماري كارگر داراي اختلال شنوايي درمشاغل پر خطر از قبيل كار با جرثقيل‌ها، ليفتراک و نظاير آن ممنوع است. ماده21ـ کارفرما مکلف است در محيط كار شرايطي را فراهم نمايد که ميزان شنوايي كارگر داراي اختلال شنوايي در اثر شرايط كار دچار آسيب بيشتر نگردد. ماده22ـ مسئوليت رعايت مقررات اين آيين‌نامه برعهده کارفرماي کارگاه بوده و در صورت وقوع هرگونه حادثه به دليل عدم توجه کارفرما به الزامات قانوني، مکلف به جبران خسارات مي‌باشد. اين آيين‌نامه مشتمل بر دو فصل و22 ماده به استناد مواد85 و 91 قانون کار جمهوري اسلامي ايران درجلسه مورخ 19/7/1389 شوراي عالي حفاظت فني تهيه و در تاريخ 16/11/1389 به تصويب وزيرکار و اموراجتماعي رسيده است. وزير تعاون، كار و رفاه اجتماعي ـ عبدالرضا شيخ‌الاسلامي
تاریخ شروع :
1390/09/30
تاریخ پایان :
1390/10/30
تهیه و ارسال اسناد :
شرکت پارس نماد داده ها- تلفن 2 الی 88349671-021